در یادداشت قبلی به آراء ایوان ایلیچ مراجعه کردم و دربارهٔ دو مفهوم مسئولیت (responsibility) و تیمار کردن یا احساس مسئولیت کردن (care) نوشتم. در همین امتداد، قصد دارم کمی دربارهٔ «ریسک» (risk) از منظر او صحبت کنم.
در جهانِ معاصر فردِ متعلق به توده در دریایِ نُمودها—از یکسو پدیدهها و از سویِ دیگر اسطورههایِ روشنگر—غرق میشود. اما وضعیتِ روشنفکر نیز چندان بهتر از او نیست. تجربهی روشنفکرِ معاصر تلفیقی از ناامیدی از درکِ واقعیت، تسلیم به فنمحوری و ناتوانی در ارتباط و درکِ دیگری است.