در جستجویِ خلوتِ انس
در عصرِ نمایش، دورانِ رسانههایِ دیجیتال و صفحههایِ نمایش، گسترهٔ دسترسی ما ظاهراً از «نزدیک و آشنا» عبور کرده و شاملِ «دوردستها و بیگانهها» نیز میشود. اما مشکلی وجود دارد؛ نمیتوانیم «خلوتِ انس» را بیابیم و در آن آرام گیریم. چرا؟