این یادداشت در ادامه‌ی متنِ قبلی به نام «» نوشته شده و به تعریفِ دقیق‌ترِ انواعِ گرایش‌های فمینیسم می‌پردازد و چهار گرایشِ اصلی فمینیسم را به نامِ فمینیسمِ صنعتی، فمینیسمِ موسیونری، فمینیسمِ صنفی و فمینیسمِ بومی از هم تفکیک می‌کند.
فمینیسم به معنای آرمانیِ آن یعنی برابری زن و مرد یک ایده‌ی همگن و توافق شده نیست، بلکه ما با چندین نوع فمینیسم سر و کار داریم که در رابطه با جریان‌هایِ مختلفِ اجتماعی شکل گرفته‌اند. معضلِ بزرگِ اغلبِ گفتگوها درباره‌ی فمینیسم این است که این جریان‌های مهم را تشخیص نمی‌دهد و در نتیجه مخاطب را نسبت به خود سردرگم می‌کند. برای درک بهتر انواع فمینیسم بهتر است دست کم سه نوع واکنشِ اجتماعی برای رفع تبعیض را از هم تفکیک کنیم.
مدرنیت با حذفِ جنسیت (gender) و تلاش برایِ ایجادِ جنسیتِ واحد (unisex)، نقشِ تکمیل‌کنندگی مرد و زن را تخریب می‌کند و آن‌ها را به رقبایِ اقتصادی یکدیگر تبدیل می‌کند. با این‌کار زن معمولاً ضرر می‌کند، به همین دلیل آرمانِ جنسیتِ واحد که در قلبِ مدرنیت قرار دارد عمیقاً جنسیت‌زده (سکسیست) است.